می گفت مغز آدم تحمل معما رو نداره و آدم یه عالمه معمای حل نشده از گذشته توی یه بخش از مغزش مونده بخصوص معماهایی که زیر هشت ، نه سال تو مغز شکل گرفته . این روزا خودم با یه تناقض غیر قابل حل روبرو
شدم ، احساس میکنم حرفی که زد خیلی مطلق بود ، برخورد با معما حتما نسبیه . مثل اینکه یه جدول بذاری جلوی چند نفر . یکی حلش نمیکنه و گیو آپ میکنه ، یکی نصف نیمه و یکی بالاخره حلش میکنه و فقط تحت یه شرایطه که همه ی تلاشا برای حل معما بیهوده است و اون وقتیه که طراح داره بازیت میده . یه جدول غلط بذارن جلوت و بگن حل کن.