مثل بچگیات

که نه حسرت چیزی رو می خوردی

نه نگران چیزی بودی

نه منتظر

همین طوری فقط فکر می کردی که
چقدر فلان چیز خوبه

نه حسرت اتفاق افتادنشو یا داشتنشو می خوردی
نه نگران به دست آوردنش بودی
نه منتظر اومدنش یا به دست آوردنش

فقط فکر می کردی که چقدر خوبه
همین

یه باغبونهایی هم هستن که تو باغ و باغچه شون گل می کارن ... واسه اینکه گلا رو دوست دارن ، گل ها خوشگلن ، خوشبوئن ، خوشرنگن ... هوووووووم  اصن براشونم اهمیت نداره گلاشون رو کسی می بینه یا نه ، کسی گلا رو دوست داره یا نه ، کسی قدر گلا رو می دونه یا نه خودشون می بینن که گلا چقدررر خوبن زندگی بین گلا و رسیدن و توجه به گلا زندگیشون رو با بقیه متفاوت می کنه 

بقیه اگر گلا رو نمی بینن حتما کارای مهم تری دارن   ...    هه فک کن ... کارای مهم تر   ...  یا حتما چیزای مهم تر از گلا هست ...  

                                   ها ها ها 

ولی این باغبونه می دونه که دیگران خودشون باید بفهمن که باید قدر این گلا رو دونست و گرنه زوری که نمیشه ... 

هاااااااااا          ....             اصن واسه همینه که باغبونه براش مهم نیست که دیگران براشون مهم هست یا نیست 

این باغبونه همش پشتش به دوربینه ... بچرخ صورتتو ببینیم خو ... والا 

بچرخ دیگه باتریش تموم شد دوربینم 

آهااااان 

اه 

تموم شد باتریش 

حالا یه امضا بده حداقل 

چه حرفا !

آسمونش ابرای تیره داره

طوفان شده و موج ها قد کشیدن

آروم کنار ساحلش راه میرم 

صدای موج هاش مو به تن سیخ می کنه 

دور دورای ساحل لابلای شنها 

برق می زنن هدیه ی موجها 

آروم راه می رم آروم راه می رم 

این برقه آشناست 

انگار قدیما دیدم این برقو اما نه تو ساحل

تو قلعه ی دلش دیده بودم 

که هر دفعه غرق می شدم توش 

آره

نزدیک شدم بهشون

برق می زدن 

با دستم شنها رو زدم کنار 

                 د           

ل                                       ت

                            ن

گ

                       ی