در مراسم های رسمی خانوادگی که معمولا به صورت زوری حضور پیدا می کنم چشمم با بافت های لباسم با الیافی نامرئی گره می خورد . یعنی بیشترین چیزی که چشمم به جمالش روشن میشود شلواریا دامن خودم است.