فوتبال دستی

بعضی چیزها کاملا از زندگی آدم حذف می شن اما یادآوری خاطراتشون یه حس فوق العاده ای توی آدم به وجود می آره یه جور حس هیجان ، به خصوص اگر مربوط به دوران کودکی باشن . به لطف مامان که انداختش بیرون معلوم نیست فوتبال دستی محمد و من الان کجاست ،البته از ناصر به ما رسیده بود یعنی قدمتش طولانی بود . اما خاطره هاش هنوز یادمه ، رنگش آبی بود و دو تا توپ داشت یه دونه صورتی یه دونه قرمز ،قرمزه محکم تر بود و بهتر، بازی ما یه سری تکنیک های خاص داشت ، مثلا برای هد زدن یا دفاع کردن ، برای دفاع کردن انقدر دسته ها رو سریع می چرخوندیم که میله تند تند 360 درجه دور خودش می چرخید و بعضی اوقات دستمون زخمی می شد ، بعضی اوقات هم به خاطر هد زدن هامون توپ سر از باغچه و خیابون در می آورد ، چون معمولا تو حیاط بازی می کردیم .