به نظر من کوچه ی 206 ام در چهارباندی مهرشهر تقریبا مشابه محله ی بورلی هیلز در اِل اِی می باشد ، شاید تنها جایی است در ایران که ارزش زندگی کردن را دارد ، بعضی اوقات فکر می کنم اگر یک روز مجبور بشوم در ایران زندگی بکنم تمام جانم را می کنم که یک خانه ی ویلایی توپ در مهرشهر بخرم ، تازه یک هَمِر هم می خرم ، اما...همین جاست که یکهو آدم دچار وجدان درد می شود فکر می کند اگر بتواند با نصف همان پول یک خانه در جایی یکم دست پایین تر بخرد و بقیه اش را کمک کند به یک آدم نیازمند باید چه کار کند !؟ حتی اگر قبلا خیلی به بقیه ی آدم ها کمک کرده باشد !؟ بعد فکر کردم خوب آدم خودش هم دل دارد دیگر !!!