عمود به قبله روی تخت دراز کشیده بود و به سقف نگاه می کرد

تا چند وقت دیگر یادم می ماند که خیره به سقف چه چیزهایی از ذهنم می گذشت ؟

همان طور که گاهی دفترچه های خاطراتم را که ورق می زنم و نمی فهمم نوشته هایم واقعا یعنی چه ؟!

چند خط نوشته ام و حتی روبرویش نوشته ام حتما بعدها یادم می آید که منظورم از این نوشته چیست ، اما دروغ چرا ؟! یادم نمی آید .

مثلا یکی برای دوران ابتدایی ام بود که انقدر بی مفهموم بود که آن صفحه را کلا از دفترچه ام جدا کردم و انداختم دور :|

حتما یادم می آید ، ادعای پوچی است ، حداقل برای من