باید بنویسم ، هر چی ، بی سر و ته حتی 

به هیچ دلیل 

خب آره دلیل هست ، ولی نه به خاطر دلیل ، به هیچ دلیل 

ترس از عدم اعتماد میاد 

عدم اعتماد از چی میاد 

از عدم اعتماد شاید 

اه حالم ازین حرفا بهم می خوره 

ولی بنویس 

چه جوری اعتماد کنم وقتی اون موقع که باید همون طوری که باید نشد 

آسون بگیر 

خفه شو 

زمان حل میکنه خیلی چیزا رو 

آدم از خیلی از مرزا می گذره 

من گذشتم مگه نه ؟

همین چند روز پیش 

اگر پشت مرز وایساده بودم 

انگار هلم دادن اون ور مرز 

یه چند تا فاکتور اساسی هست 

دلم می خواد تو فکر همه بمیرم 

وقتی میگم همه یعنی همه 

دیگه میترسم 

می خوام بمیرم ، تو فکر همه 

انگار هیچ وقت نبودم 

هیچ وقتی نیلوفری وجود نداشت 

کاش میشد 

ازین که زندگیمو با زندگی خراب اون یکی مقایسه کنم خسته شدم 

همیشه این ترس بود
خیلی سالاست که هست
10 سال نه ؟

بین منطق و احساس 

خودم نمی فهمیدم 

الان ولی میبینمش 

کاش هیچ وقت ازون احمق مشورت نگرفته بودم 

چرا همیشه من مشورت میگیرم اوضام بدتر میشه 

من عوض شدم ولی 

این دیگه شوخی نیست ، واقعیته ، هست ، میبینمش 

نمیترسم ازینکه بگم 

کار درستو کرد حتما کسی بهش گفته بود همون چیزی که شاید باید کسی به من می گفت 

شایدم شنیدم ولی جدی نگرفتم 

چرا نیلوفر؟ چرا ؟ چرا لعنتی ؟ 

انگشت شماره 

خفه شو 

پشیمونم 

حالا هی برداشتای احمقانه کن ولی خب یه جاهاییش درسته 

می خوای بازی نخوری ، بمیر 

مساله اینه که اگر تماما هم خودتو تعریف کنی باز نمیشه 

تقاص کارای کی رو دارم پس میدم 

اون ؟ 

اون یکی ؟

این؟

این یکی؟

اون؟

اونا؟

اون؟

خودم ؟

نه خودم زیاد مقصر نیستم 

دنبال مقصر نیستم 

ولی این ترس منو نابود کرد 

دیگه نمی خوام باشه 

به هر قیمتی 

نمیکشم 

نه می خوام با اون یکی مقایسه بشم 

نه می خوام اشتباه کنم 

نه می خوام تاوان حماقتهام از سر بچگی رو پس بدم 

نه می خوام چیزی رو که با جون و دل دوست دارم از دست بدم 

ولی می دونم ، از یه چی مطمئنم 

حتی اگر یه روز مجبور بشم نقش بازی کنم ، کارم تمومه 

تموم 

نمی دونم شاید اصلا تهش به هیچ کودوم ازینا نکشه ولی 

حتی اگر بدترین تصویر بمونه 

هیشکی نمیدونه اون ته ته قلبم چی میمونه 

میگن که yolo 

ولی میدونی ترجیح میدم با وجدان راحت بمیرم 

مطمئنم راه اشتباه نمیرم 

اگر ظاهر قضیه ام چیزی باشه که بدترین باشم 

مطمئنم باطن قضیه نمیذارم منت چیزی روم بمونه 

شده همه عمرمو قربانی کنم 

شایدم 

شایدم 

شایدم چند سال دیگه یه مرز دیگه رو هم رد کنم 

میدونی بدیش چیه 

همش تاوان کارایی رو پس بدی که یا تو مقصرش نیستی یا تو شروعش نکردی ، به هر شکلی